Кислый Василий Антонович (1902) — различия между версиями
Jolanta (обсуждение | вклад) (→История) |
|||
| Строка 2: | Строка 2: | ||
|фотография=Dziadek.jpg | |фотография=Dziadek.jpg | ||
|дата рождения=1902 | |дата рождения=1902 | ||
| − | |место рождения=х. | + | |место рождения=х. Зoлвица Браславского р-на Витебской обл. |
|пол=мужчина | |пол=мужчина | ||
|возраст=39 | |возраст=39 | ||
|национальность=Polak | |национальность=Polak | ||
| − | |социальное происхождение= | + | |социальное происхождение=из крестьян |
|образование=начальное | |образование=начальное | ||
|профессия / место работы=рыбак, Рыбацкая артель | |профессия / место работы=рыбак, Рыбацкая артель | ||
| Строка 26: | Строка 26: | ||
==История== | ==История== | ||
W 1939 roku, po wkroczeniu do Zachodnie Białorusi, sowieci na terenach zaanektowanych ziem, tworzyli więzienia. | W 1939 roku, po wkroczeniu do Zachodnie Białorusi, sowieci na terenach zaanektowanych ziem, tworzyli więzienia. | ||
| + | |||
Podlegały one resortowi spraw wewnętrznych - NKWD. Już od końca września 1939 roku rozpoczęły się masowe aresztowania ludności. | Podlegały one resortowi spraw wewnętrznych - NKWD. Już od końca września 1939 roku rozpoczęły się masowe aresztowania ludności. | ||
| + | |||
Do tych miejsc odosobnienia trafiał "element", który mógłby utrudnić planowaną sowietyzację Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. | Do tych miejsc odosobnienia trafiał "element", który mógłby utrudnić planowaną sowietyzację Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. | ||
| + | |||
Jedno z takich więzień sowieci zorganizowali w Berezweczu niedaleko Głębokiego, w powiecie Dzisna, w województwie wileńskim. | Jedno z takich więzień sowieci zorganizowali w Berezweczu niedaleko Głębokiego, w powiecie Dzisna, w województwie wileńskim. | ||
| + | |||
Mieściło się ono w pięknym kościele i klasztorze Bazylianów z XVIII wieku. Była to jedna z największych "tiurm" na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. | Mieściło się ono w pięknym kościele i klasztorze Bazylianów z XVIII wieku. Była to jedna z największych "tiurm" na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. | ||
| + | |||
W strukturach więziennictwa Białoruskiej SRS więzienie otrzymało numer 32 (następnie 29). Naczelnikiem więzienia był sierżant bezpieczeństwa państwowego Michaił Prijomyszew. | W strukturach więziennictwa Białoruskiej SRS więzienie otrzymało numer 32 (następnie 29). Naczelnikiem więzienia był sierżant bezpieczeństwa państwowego Michaił Prijomyszew. | ||
| + | |||
Więziono tu kilka tysięcy mieszkańców z północnej części dawnego województwa wileńskiego, a także obywateli państw nadbałtyckich. | Więziono tu kilka tysięcy mieszkańców z północnej części dawnego województwa wileńskiego, a także obywateli państw nadbałtyckich. | ||
| + | |||
Chociaż do czerwca 1941 r. w więzieniu w Berezweczu działy się rzeczy przerażające, najgorsze było jeszcze przed ludźmi, którzy cierpieli tu katusze. | Chociaż do czerwca 1941 r. w więzieniu w Berezweczu działy się rzeczy przerażające, najgorsze było jeszcze przed ludźmi, którzy cierpieli tu katusze. | ||
Tym najgorszym okazała się ewakuacja więzienia. | Tym najgorszym okazała się ewakuacja więzienia. | ||
| + | |||
22 czerwca 1941 roku wybuchła wojna niemiecko-sowiecka. 23 czerwca 1941 r. ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRS - Ławrentij Beria - polecił niezwłocznie przystąpić do ewakuacji na wschód wszystkich więzień na terenach Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. | 22 czerwca 1941 roku wybuchła wojna niemiecko-sowiecka. 23 czerwca 1941 r. ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRS - Ławrentij Beria - polecił niezwłocznie przystąpić do ewakuacji na wschód wszystkich więzień na terenach Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. | ||
| + | |||
Zarządzenie o etapowaniu zostało nocą z 23 na 24 czerwca telefonicznie przekazane Michailowi Priomyszewowi, do Berezwecza. | Zarządzenie o etapowaniu zostało nocą z 23 na 24 czerwca telefonicznie przekazane Michailowi Priomyszewowi, do Berezwecza. | ||
| + | |||
Niezwłocznie, jeszcze tej samej nocy, na polecenie komendanta więzienia, w sposób bestialski pozbawiono życia wszystkich więźniów skazanych na karę śmierci, oskarżonych bądź już osądzonych za „przestępstwa kontrrewolucyjne” , za „dywersję” oraz „działalność antysowiecką”, w sumie około 400 osób. | Niezwłocznie, jeszcze tej samej nocy, na polecenie komendanta więzienia, w sposób bestialski pozbawiono życia wszystkich więźniów skazanych na karę śmierci, oskarżonych bądź już osądzonych za „przestępstwa kontrrewolucyjne” , za „dywersję” oraz „działalność antysowiecką”, w sumie około 400 osób. | ||
Pozostałych, ponad 1000 osób, o 2 nad ranem, popędzono w stronę Witebska. | Pozostałych, ponad 1000 osób, o 2 nad ranem, popędzono w stronę Witebska. | ||
Więźniów poprowadzono w kolumnie (dwanaście osób w szeregu, przy długości kolumny około 1500 m), bez jedzenia i picia, brzegiem jeziora w Berezweczu, w kierunku miejscowości Uszacz (Ушачы) . | Więźniów poprowadzono w kolumnie (dwanaście osób w szeregu, przy długości kolumny około 1500 m), bez jedzenia i picia, brzegiem jeziora w Berezweczu, w kierunku miejscowości Uszacz (Ушачы) . | ||
| + | |||
Słabsi i chorzy nie wytrzymywali szybkiego tempa marszu. Tych, korzy nie mogli samodzielnie iść, NKWD-zisci zabijali. | Słabsi i chorzy nie wytrzymywali szybkiego tempa marszu. Tych, korzy nie mogli samodzielnie iść, NKWD-zisci zabijali. | ||
| + | |||
Niedaleko miejscowości Sierocino ( Сорокино), w związku z ucieczką jednego z więźniów, rozstrzelano ponad 30 osób. | Niedaleko miejscowości Sierocino ( Сорокино), w związku z ucieczką jednego z więźniów, rozstrzelano ponad 30 osób. | ||
| + | |||
W miasteczku Ułła (У́ла) konwój przekroczył rzekę Dźwinę (drewniany most). | W miasteczku Ułła (У́ла) konwój przekroczył rzekę Dźwinę (drewniany most). | ||
28 czerwca w Taklinowie (obecnie miejscowość nosi nazwę Mikołajewo) nastąpił ostatni etap ewakuacji więźniów z Berezwecza. | 28 czerwca w Taklinowie (obecnie miejscowość nosi nazwę Mikołajewo) nastąpił ostatni etap ewakuacji więźniów z Berezwecza. | ||
| + | |||
Niespodziewanie dla wszystkich pojawił się niemiecki samolot i zbombardował drewniany most, który chwilę wcześniej opuścili więźniowie. | Niespodziewanie dla wszystkich pojawił się niemiecki samolot i zbombardował drewniany most, który chwilę wcześniej opuścili więźniowie. | ||
| + | |||
Atak z powietrza wzbudził przerażenie u ewakuowanych. Ludzie starali się kryć wzdłuż drogi. | Atak z powietrza wzbudził przerażenie u ewakuowanych. Ludzie starali się kryć wzdłuż drogi. | ||
| + | |||
Wówczas, konwojujący NKWD-zisci, otworzyli ogień do więźniów. Tych, których nie udało się zastrzelić, dobijano bagnetami. | Wówczas, konwojujący NKWD-zisci, otworzyli ogień do więźniów. Tych, których nie udało się zastrzelić, dobijano bagnetami. | ||
| + | |||
Zginęli niemal wszyscy (ponad 1000 osób) | Zginęli niemal wszyscy (ponad 1000 osób) | ||
| + | |||
Wielu z zabitych więźniów Berezwecza | Wielu z zabitych więźniów Berezwecza | ||
| + | |||
nie miała orzeczonych wyroków (ok. 500 osób - w tym mój Dziadek, Bazyli Kisły). Nawet z punktu widzenia sowieckiego prawa, byli niewinni. | nie miała orzeczonych wyroków (ok. 500 osób - w tym mój Dziadek, Bazyli Kisły). Nawet z punktu widzenia sowieckiego prawa, byli niewinni. | ||
| + | |||
Konwojenci działali w pospiechu. Ciała zamordowanych pozostawili na miejscu. Następnego dnia przyjechało speckomando NKWD, które nakazało pracownikom kołchozu Taklinowo zasypać ciała w dołach po ziemniakach. | Konwojenci działali w pospiechu. Ciała zamordowanych pozostawili na miejscu. Następnego dnia przyjechało speckomando NKWD, które nakazało pracownikom kołchozu Taklinowo zasypać ciała w dołach po ziemniakach. | ||
| + | |||
Po wkroczeniu Niemców ciała pomordowanych ekshumowano i przeniesiono do olbrzymiego grobu na skraju lasu koło Taklinowa (dziś Mikołajewa). | Po wkroczeniu Niemców ciała pomordowanych ekshumowano i przeniesiono do olbrzymiego grobu na skraju lasu koło Taklinowa (dziś Mikołajewa). | ||
| + | |||
TAK WŁAŚNIE ZOSTAŁ ZAMORDOWANY MÓJ DZIADEK - BAZYLI (WASIL) ANTONOWICZ KISŁY. Moją Babcię - Stanisławę Kisły - wraz z 3 małych dzieci w bydlęcych wagonach NKWD wiozło w tym czasie na Sybir. | TAK WŁAŚNIE ZOSTAŁ ZAMORDOWANY MÓJ DZIADEK - BAZYLI (WASIL) ANTONOWICZ KISŁY. Moją Babcię - Stanisławę Kisły - wraz z 3 małych dzieci w bydlęcych wagonach NKWD wiozło w tym czasie na Sybir. | ||
Версия 10:22, 30 мая 2016
- Дата рождения: 1902 г.
- Место рождения: х. Зoлвица Браславского р-на Витебской обл.
- Пол: мужчина
- Возраст: 39
- Национальность: Polak
- Социальное происхождение: из крестьян
- Образование: начальное
- Профессия / место работы: рыбак, Рыбацкая артель
- Место проживания: Витебская обл., Браславский р-н, х. Залвица
- Дата расстрела: январь 1970
- Дата смерти: 28 июня 1941 г.
- Место смерти: Taklinowo (Mikolajewo koło Ułły)
- Место захоронения: Taklinowo (Mikolajewo koło Ułły)
- Дата ареста: 16 марта 1941 г.
- Обвинение: 64, 76 УК БССР - а/с деятельность
- Архивное дело: УКГБ Витебской обл.
- Источники данных: БД "Жертвы политического террора в СССР"; Белорусский "Мемориал"
История
W 1939 roku, po wkroczeniu do Zachodnie Białorusi, sowieci na terenach zaanektowanych ziem, tworzyli więzienia.
Podlegały one resortowi spraw wewnętrznych - NKWD. Już od końca września 1939 roku rozpoczęły się masowe aresztowania ludności.
Do tych miejsc odosobnienia trafiał "element", który mógłby utrudnić planowaną sowietyzację Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy.
Jedno z takich więzień sowieci zorganizowali w Berezweczu niedaleko Głębokiego, w powiecie Dzisna, w województwie wileńskim.
Mieściło się ono w pięknym kościele i klasztorze Bazylianów z XVIII wieku. Była to jedna z największych "tiurm" na dawnych Kresach Rzeczypospolitej.
W strukturach więziennictwa Białoruskiej SRS więzienie otrzymało numer 32 (następnie 29). Naczelnikiem więzienia był sierżant bezpieczeństwa państwowego Michaił Prijomyszew.
Więziono tu kilka tysięcy mieszkańców z północnej części dawnego województwa wileńskiego, a także obywateli państw nadbałtyckich.
Chociaż do czerwca 1941 r. w więzieniu w Berezweczu działy się rzeczy przerażające, najgorsze było jeszcze przed ludźmi, którzy cierpieli tu katusze. Tym najgorszym okazała się ewakuacja więzienia.
22 czerwca 1941 roku wybuchła wojna niemiecko-sowiecka. 23 czerwca 1941 r. ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRS - Ławrentij Beria - polecił niezwłocznie przystąpić do ewakuacji na wschód wszystkich więzień na terenach Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy.
Zarządzenie o etapowaniu zostało nocą z 23 na 24 czerwca telefonicznie przekazane Michailowi Priomyszewowi, do Berezwecza.
Niezwłocznie, jeszcze tej samej nocy, na polecenie komendanta więzienia, w sposób bestialski pozbawiono życia wszystkich więźniów skazanych na karę śmierci, oskarżonych bądź już osądzonych za „przestępstwa kontrrewolucyjne” , za „dywersję” oraz „działalność antysowiecką”, w sumie około 400 osób. Pozostałych, ponad 1000 osób, o 2 nad ranem, popędzono w stronę Witebska. Więźniów poprowadzono w kolumnie (dwanaście osób w szeregu, przy długości kolumny około 1500 m), bez jedzenia i picia, brzegiem jeziora w Berezweczu, w kierunku miejscowości Uszacz (Ушачы) .
Słabsi i chorzy nie wytrzymywali szybkiego tempa marszu. Tych, korzy nie mogli samodzielnie iść, NKWD-zisci zabijali.
Niedaleko miejscowości Sierocino ( Сорокино), w związku z ucieczką jednego z więźniów, rozstrzelano ponad 30 osób.
W miasteczku Ułła (У́ла) konwój przekroczył rzekę Dźwinę (drewniany most). 28 czerwca w Taklinowie (obecnie miejscowość nosi nazwę Mikołajewo) nastąpił ostatni etap ewakuacji więźniów z Berezwecza.
Niespodziewanie dla wszystkich pojawił się niemiecki samolot i zbombardował drewniany most, który chwilę wcześniej opuścili więźniowie.
Atak z powietrza wzbudził przerażenie u ewakuowanych. Ludzie starali się kryć wzdłuż drogi.
Wówczas, konwojujący NKWD-zisci, otworzyli ogień do więźniów. Tych, których nie udało się zastrzelić, dobijano bagnetami.
Zginęli niemal wszyscy (ponad 1000 osób)
Wielu z zabitych więźniów Berezwecza
nie miała orzeczonych wyroków (ok. 500 osób - w tym mój Dziadek, Bazyli Kisły). Nawet z punktu widzenia sowieckiego prawa, byli niewinni.
Konwojenci działali w pospiechu. Ciała zamordowanych pozostawili na miejscu. Następnego dnia przyjechało speckomando NKWD, które nakazało pracownikom kołchozu Taklinowo zasypać ciała w dołach po ziemniakach.
Po wkroczeniu Niemców ciała pomordowanych ekshumowano i przeniesiono do olbrzymiego grobu na skraju lasu koło Taklinowa (dziś Mikołajewa).
TAK WŁAŚNIE ZOSTAŁ ZAMORDOWANY MÓJ DZIADEK - BAZYLI (WASIL) ANTONOWICZ KISŁY. Moją Babcię - Stanisławę Kisły - wraz z 3 małych dzieci w bydlęcych wagonach NKWD wiozło w tym czasie na Sybir.